یادداشت؛معصومه پاداش ستوده

در سرزمین محاصره‌شده غزه، گرسنگی دیگر یک پیامد جنگ نیست؛ یک سلاح است. اسرائیل، با محاسبه و برنامه‌ریزی دقیق، از غذا به‌عنوان ابزار فشار، از آب به‌عنوان اهرم سرکوب، و از گرسنگی به‌عنوان تاکتیکی نظامی استفاده می‌کند. این دیگر قحطی نیست، یک “مهندسی گرسنگی” است.

مردم بی‌پناه غزه، زنان، کودکان و سالمندان، با چشمانی گرسنه و دستانی خالی، به جهانی چشم دوخته‌اند که باید فریادشان را بشنود.

اما جهان، یا در سکوت فرو رفته یا در زبانِ بی‌خاصیت «ابراز نگرانی» گیر کرده است.

ما، به‌عنوان وجدان بیدار بشری، این جنایت را نه فقط محکوم می‌کنیم، که آن را زخمی بر شرافت انسانیت می‌دانیم.

تحمیل گرسنگی، کشتن تدریجی یک ملت است. جنایتی که در هیچ معادله‌ سیاسی و نظامی توجیه‌پذیر نیست.

اگر امروز با مهندسی گرسنگی در غزه مقابله نکنیم، فردا باید با مهندسی مرگ در سراسر جهان روبه‌رو شویم.

فریاد ما علیه این جنایت است؛
ما با گرسنگی‌دادن به مردم، با محاصره انسان، با سلاح‌کردنِ نان و آب، مخالفیم.
ما محکوم می‌کنیم.
#جهادتبیین
#غزه
#گرسنگی