یادداشت؛سیده مریم افضلی

جشن شب یلدا یکی از آداب و رسوم بر جا مانده از گذشتگان است که همه ساله در شب سی ام آذر ماه که به عنوان طولانی ترین شب سال از آن نام برده می شود برگزار می گرددو طی آن اقوام و دوستان در کنار یکدیگر جمع شده و ساعاتی را با گپ و گفت صمیمی و صرف شام ، خوردن انار و هندوانه و گرفتن فال حافظ سپری می کنند.

امسال هم همچون گذشته تب و تاب شب یلدا در بین مردم وجود دارد و اقلام یلدایی در بازارها چشم نوازی می کنند ، اما در میان تمام این رنگارنگی های یلدایی ، در پشت نگاه برخی ، غم و حسرتی مشاهده می شود که نشات گرفته از مشکلات اقتصادی است.

بسیاری از خانواده ها که در گذشته سفره های یلدایی شان برپا بود، امسال به لحاظ تورم افسار گسیخته و افزایش مشکلات مالی دیگر توان خرید بسیاری از اقلامی که در سال‌های گذشته تهیه می کردند را ندارند.

واقعیت این است که به دلیل گرانی های لجام گسیخته ، بسیاری از خانواده هایی که تا پیش از این در سطح متوسط مالی قرار داشتند در حال حاضر به لحاظ تورم حاکم بر جامعه با فقر و مشکلات مالی مواجه شده و این فقر نیز در روند برگزاری مراسماتی از جمله شب یلدا تاثیرات سو داشته است.

اجناس رنگارنگ شب یلدا در خیابان های شهر رشت مشاهده می شود، اما واقعیت این است که قدرت خرید مردم بسیار کاهش پیدا کرده و به ناچار خط قرمز بر روی بسیاری از اجناسی که شاید در سال‌های گذشته پای ثابت سفره های یلدایی شان بود را کشیده اند.

یلدا دیگر قشنگی هایش را برای بسیاری از خانواده ها که با فقر و نداری دست به گریبان هستند ندارد و در این میان باید نظاره گر کودکانی باشیم که نگاه معصومشان در پی داشتن بسیاری از میوه ها و اجناس رنگارنگ یلدا ، از سوی والدین بی پاسخ می ماند و یلدا برایشان تکرار حسرت هایی است که بخاطر فقر والدین باید تحمل کنند.